Verlatingsangst

Stel u heeft een hond die zich als u thuis bent keurig gedraagt. Hij lijkt zelfs onafscheidelijk van u en volgt u overal in huis. Op het moment dat u de deur uitgaat, begint uw trouwe viervoeter echter uitzinnig te huilen en te blaffen, knaagt op het meubilair en bijt de bank stuk of bevuilt het huis met ontlasting dan wel urine (onzindelijkheid). Als u één of meerdere van deze symptomen bij uw hond opmerkt, kan het zijn dat u een hond heeft die lijdt aan verlatingsangst. Dit is een regelmatig voorkomend gedragsprobleem. Honden die hier aan lijden worden al onrustig wanneer de eigenaar aanstalten maakt om te vertrekken en begroeten de eigenaar overdreven uitbundig bij thuiskomst. 

Reeds langere tijd sturen wij honden met verlatingsangst dan wel andere gedragsproblemen door naar een gedragstherapeut. Vooral in het verleden vielen de resultaten vaak tegen. Tegenwoordig zijn er echter een aantal diergeneesmiddelen op de markt die de effecten van deze gedragstherapie aanmerkelijk kunnen verbeteren omdat ze de hond ontvankelijker maken voor de gedragstherapie.

Verlatingsangst wordt door veel eigenaren niet als zodanig ervaren en weinig eigenaren realiseren zich dat verlatingsangst vaak een te genezen aandoening is.  Er zijn medicijnen voor handen, die specifiek ontwikkeld zijn voor honden met verlatingsangst. Wel moeten deze middelen altijd in combinatie met een eenvoudige, door u zelf uit te voeren, gedragstherapie worden gegeven.

In het kort komt de gedragstherapie voor verlatingsangst neer op het volgende:

• Voor het vertrek de hond gedurende 20-30 minuten geen aandacht schenken

• Bij thuiskomst de hond negeren tot hij rustig en ontspannen is; de hond krijgt pas op initiatief van de eigenaar de volle aandacht

• De hond mag absoluut niet gestraft worden voor vernieling of voor onzindelijkheid! Hij snapt immers het verband niet met iets dat hij al enige tijd terug gedaan heeft

• De urine of ontlasting wordt niet in het bijzijn van de hond opgeruimd

• De hond krijgt thuis alleen aandacht van de eigenaar op initiatief van de eigenaar op het moment dat de hond volledig ontspannen is

• De hond in eerste instantie niet meer alleen laten. Systematisch wordt de hond aan steeds langere periodes van alleen zijn gewend. Af en toe wordt er gedaan alsof men vertrekt (jas aan, sleutels pakken) zonder echt weg te gaan   

Uiteraard gelden dezelfde gedragsregels wanneer men verlatingsangst wil behandelen zonder medicijnen. Proeven hebben echter aangetoond dat honden tenminste 3x zo snel positief reageerden op de combinatie met medicatie.

NB: Verlatingsangst moet niet verward worden met het ‘niet alleen kunnen zijn’, dit kan namelijk ook nog andere oorzaken hebben. Bijvoorbeeld: niet (goed) aangeleerd alleen te blijven, te weinig beweging, verveling, te lang alleen, verhuizing, ouderdom, spelgedrag of territoriale agressie.