Perianale fistels

Wat is anale furunculose

Anale furunculose (of peri-anale fistels) is een chronische, diepe ontsteking van de huid rond de anus en soms het slijmvlies van de anus. De exacte ontstaanswijze van de ziekte is nog steeds niet bekend. Wel is duidelijk dat het om een immuun-gemedieerde aandoening gaat, wat wil zeggen dat een ‘storing’ in de eigen afweer van de hond er een belangrijke rol in speelt. Het staat los van overvulde/ontstoken anaalklieren en ook bacteriën spelen geen rol in het ontstaan, maar kunnen de ontstekingen wel verergeren.

 

Wat zijn de klachten

De meest voorkomende klachten zijn persen en pijnlijkheid bij het ontlasten. Andere problemen die gezien kunnen worden zijn diarree, likken bij de anus, stank, klitten en gewichtsverlies. In meer dan 80% van de gevallen betreft het een Duitse Herder maar ook bij andere rassen zoals de Ierse Setter, Labrador Retriever en de Border Collie komt het voor. De klachten ontstaan meestal op middelbare leeftijd en komen vaker voor bij reuen.

 

Hoe wordt de diagnose gesteld

Bij lichamelijk onderzoek (dat soms onder verdoving moet plaatsvinden vanwege de pijnlijkheid) zien we afwijkingen variërend van een enkel gaatje in de buurt van de anus tot diepe ontstekingen en kraters die alle huid rondom de anus hebben aangetast. Het beeld is vaak zo typisch dat geen verder onderzoek nodig is om tot een diagnose te komen. In twijfelgevallen worden er biopten genomen.

 

Wat is de behandeling

• Ciclosporine. Met dit medicijn worden de beste resultaten gezien. Het remt een bepaald type afweercellen die een grote rol spelen bij het ontstaan van de ontstekingen. Gezien de kosten en mogelijke bijwerkingen van langdurig ciclosporine gebruik wordt het vaak gecombineerd met ketaconazole dat de werking van ciclosporine versterkt, waardoor de dosering omlaag kan

• Dagelijks spoelen met speciale desinfectievloeistoffen

• Zalven met een middel met een soortgelijke werking als ciclosporine

• Bij pijnlijkheid worden pijnstillers en licht verteerbare voeding (om persen zoveel mogelijk te beperken) gegeven

• Operatief verwijderen van de ontstekingshaarden

De keuze voor de behandelwijze is afhankelijk van de uitgebreidheid en verloop van de klacht en medewerking van de hond. De behandeling is langdurig. Het duurt vaak weken tot maanden voordat de ontstekingen onder controle zijn. In een aantal gevallen (tot wel 40-50%) keren de klachten na maanden tot jaren terug. Het kan daarom nodig zijn de medicijnen in een lage dosering door te blijven geven om recidief te voorkomen. In enkele gevallen geven de ontstekingen zoveel ongemak en is de reactie op de medicatie zo beperkt dat helaas besloten moet worden de hond te euthanaseren.