Blaasgruis bij de kat

Katten kunnen last hebben van blaasgruis. Deze katten vertonen vaak een afwijkend plasgedrag. Bijvoorbeeld vaak plassen, moeite met plassen, pijn bij het plassen of buiten de kattenbak plassen. Vaak likt de kat rondom de geslachtsdelen en in de urine is vaak bloed te zien. Deze informatiebrief gaat in op de achtergronden en de behandeling van blaasgruis bij katten.

Hoe komt mijn kat aan blaasgruis

Blaasgruis ontstaat door een aantal factoren:

• Voeding en drinkgedrag. Te geconcentreerde urine ontstaat doordat het huidige voer een te hoog gehalte bevat aan magnesium, fosfor, calcium en/of eiwitten. Of doordat het huidige voer een te hoge of te lage urine-pH veroorzaakt. Of doordat de kat te weinig drinkt.

• Ontsteking van de urinewegen.

• Leeftijd en ras.

• Geslacht. Blaasgruis komt voor bij poezen als katers. Een verstopping van de urinewegen als gevolg van blaasgruis zien we veelal bij katers omdat deze een langere en dunnere urinebuis hebben.

 

Onderzoek

Het stellen van de diagnose gebeurt door een urine-onderzoek. De urine van de kat wordt door middel van een laboratoriumonderzoek bekeken.

• Met behulp van een microscoop wordt het sediment van de urine onderzocht op (ontstekings)cellen, bloed, bacteriën en kristallen (blaasgruis)

• Bepaling van het soortelijk gewicht van de urine en eiwit fractie

• Biochemisch onderzoek oa voor bepaling zuurtegraad (pH), bloed, glucose en eiwitten

 

Voor de behandeling van blaasgruis is het belangrijk om te weten wat voor soort kristallen het zijn. De meest voorkomende kristallen zijn struvietkristallen en/of calciumoxalaatkristallen.

Struvietkristallen           

 

                                                                                                                                 

 

 

 

 

 

Calciumoxalaat kristallen

Naast het urineonderzoek is het belangrijk dat de dierenarts de kat verder onderzoekt. Dit gebeurt door het maken van röntgenfoto's of echoscopisch onderzoek.

 

Behandeling

Bij struvietkristallen is het belangrijk dat uw kat in eerste instantie op een speciaal antistruviet-dieet komt te staan. Dit dieet (zowel in natte als in droge vorm) is speciaal samengesteld om struvietkristallen op te lossen. Het advies is om uw kat minimaal 3 weken op dit voer (high dilution) te laten staan. Na 3 weken brengt u verse urine voor onderzoek om te kijken of de kristallen zijn verdwenen.

Wanneer de kristallen zijn opgelost schakelt u over op een preventief blaasgruisdieet om te voorkomen dat zich nieuwe struvietkristallen gaan vormen. Omdat uw kat aanleg heeft voor het ontwikkelen van struvietkristallen is het bijna altijd noodzakelijk om dit dieet levenslang voort te zetten.

Bij calcium-oxalaatkristallen adviseren wij de kat een speciaal dieet te voeren. Dit dieet (zowel in natte als in droge vorm) voorkomt namelijk de nieuwe vorming van calciumoxelaat. Omdat uw kat aanleg heeft voor het ontwikkelen van calcium-oxalaatkristallen is het noodzakelijk om dit dieet levenslang te blijven geven.

Naast een aangepast dieet kan antibiotica (bij een infectie) nodig zijn, pijnstillers of urinewegontspanners (bij verkramping van de urinewegen).

 

Let op: Spoedgeval

Als u merkt dat uw kater niet of nauwelijks meer kan plassen, heeft hij mogelijk een verstopping van de plasbuis. Dit is een SPOEDGEVAL! In de pijnlijke buik is dan een harde bal voelbaar ter grote van een sinaasappel. Het dier raakt zijn afvalstoffen niet meer kwijt via zijn urine, waardoor er snel onherstelbare schade in de nieren ontstaat. De kat kan gaan braken, in coma raken en zelfs overlijden als u er niet op tijd mee naar de dierenarts gaat!  Poezen hebben een wijdere en kortere plasbuis waardoor een verstopping zelden zal voorkomen.